Zwammen voor de zevende hemel

Het boek Genesis vertelt ons hoe God de wereld schiep. De paddestoelen worden er niet vernoemd en al wat God schiep was goed, wordt ons gezegd. Zijn de paddestoelen dan scheppingen van de duivel? Men zou het gaan geloven, te oordelen naar het wantrouwen dat door de eeuwen heen en nu nog voor schimmels en paddestoelen bestaat. Geheimzinnig en spannend zijn ze altijd wel geweest. Denk maar aan de vele onheilspellende volksnamen die aan heel wat paddestoelen werden gegeven: heksenboleet, duivelsei, duivelsbroed, stinkzwam, om de fameuze heksenkringen niet te vergeten. Kijk ook maar naar de schilderijen van Jeroen Bosch waar satansboleten worden afgebeeld bij de hellepoort.
Verwonderlijk is dit allemaal niet, als je kijkt naar de merkwaardige groeiwijze, het plots verschijnen en even snel weer verdwijnen van de vruchtlichamen in de donkere bossen, de lijkengeur van de Phallus impudicus, de giftigheid van bijvoorbeeld de groene knolamaniet en de hallucinerende effecten van kaalkopjes en konsoorten. Je zou voor minder bang worden en, tezelfdertijd, bewondering opbrengen.

De laatste jaren krijgen we zowel in de voeding, in de geneeskunde als in de spirituele sfeer een heroplevende belangstelling voor de paddestoel. De voornaamste redenen zijn:
We kunnen de paddestoelen beter kweken, hun geneeskrachtige en hallucinerende werkingen wetenschappelijk beter onderbouwen waardoor we er meer vat op krijgen en ze dus gemakkelijker kunnen gebruiken.
Voor de voeding, worden er naast de brave champignons ook andere soorten zoals oesterzwammen en shiitakes gekweekt en gegeten.
In de spirituele bewegingen zie je een sterk toegenomen en geaccepteerd gebruik van bijvoorbeeld kaalkopjes als geestverruimend genotmiddel. Ze horen bij de zogenaamde “ecodrugs” en krijgen koosnaampjes als psylo’s en paddo’s.
En in de geneeskunde leren we van de Japanners hoe we de Shiitake, de Reishi en anderen als medicijn kunnen gebruiken.